فریب کس نخوردم جز تو ای یار…

که دیگر کس فریبایی ندارد…

اسیر فصل خزان گردد عمر آن کس که…

دمی اسیر اشک کند چشم مهربان تو را…

زندگی را تو بساز…
نه بدان ساز که سازند و پذیری بی حرف..
زندگی یعنی جنگ تو بجنگ..
زندگی یعنی عشق..
تو بدان عشق بورز…

تو از زیبا ترین نیلوفر من ، بخوان غم را تو از چشم تر من…

بدان این روی زرد از دوری توست ، که سر بیرون زد از خاکستر من . . .

تا تو را دیدم دل را ندادم به کس…

حال که عاشقم کردی به فریادم برس…

تو از زیبا ترین نیلوفر من ، بخوان غم را تو از چشم تر من

بدان این روی زرد از دوری توست ، که سر بیرون زد از خاکستر من . . .

نگی که ما گداییم…

نگی که بی وفاییم..

ما اهل هر کجاییم..

مخلص بعضیاییم…

دگر درد دلم درمان ندارد…

مسیر عاشقی پایان ندارد..

مرا در چشم خود آواره کردی..

نگاهت دور برگردان ندارد…

دشت‌هایی چه فراخ!
کوه‌هایی چه بلند
در گلستانه چه بوی علفی می‌آمد!

من در این آبادی، پی چیزی می‌گشتم:
پی خوابی شاید،
پی نوری، ریگی، لبخندی.

اگر تنهایی ام چشم مرا بست…

اگر دل از تنم افتادو بشکست..

فدای پای قلب آن عزیزی..

که درهر جا که باشد یاد ما هست…

درگیر جنگ تن به تنم با تنی که نیست…

دارم شکست میخورم از دشمنی که نیست…

این روزا دلت گرفته میدونم
تموم دنیا واست سرابه میدونم
توی اون سینه ی پاک و ناز تو
غم توی دلت نشسته میدونم
رفتنت واسم عذابه میدونم
دیدنت واسم یه خوابه میدونم
میدونم تو میری و من عاقبت میمونم تنها و بی کس
میدونم

دیدی که سخت نیست تنها بدون من! دیدی صبح می شود شبها بدون من! این نبض زندگی بی وقفه می زند! فرقی نمی کند. . . . با من. . . بدون من. . .!…

نقش من در بازی دنیا سیاهی لشگر است آتشی هستم که تنها حاصلش خاکستر است ظاهرآ هستم میان مردم اما نیستم نیستی هم از چنین بیهوده بودن بهتر است