کفشی که بندش را خودش میبنددیاد گرفته ام دستانم ، این بار که یخ کرده اند !
دیگر دستانت را نگیرند
آستین هایم از تو با وفا تر و ماندنی ترند . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
سخت است تحمل ثانیه هایی که نمیگذرند
سخت است تحمل شب هایی که صبح نمیشوند
سخت است تحمل زخم زبان هایی که هر روز تلخ تر میشوند
سخت است تحمل آدم هایی که هر روز از خدا دور تر میشوند !
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
درد دارد به خاطر کسی که با نسیمی میرود ، خودت را به طوفان بزنی !
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ساده پا پَس می کشم
هرچند
هیچوقت پای من وسط نبود . . .
كد سفارشي بارشی با حباب