عبارت مثلی بالا در مورد آن دسته افراد
حریص و طماع به کار می رود که بخواهند از دو نفع و فایده مغایر و مخالف
یکدیگر سودمند گردند و حاضر نباشند از هیچ یک صرف نظر کنند . این گونه
افراد از هر رهگذر حتی اگر به ضرر دیگران هم منتهی شود جلب نفع شخصی را از
نظر دور نمی دارند .
قبیل عرب هر کدام بتی به نام داشتند که با
آداب مخصوص به زیارت آن می رفتند و قربانی تقدیم می کردند . معروفترین بت
های سرزمین عربستان عبارت بودند از : هبل بر وزن زحل ، ود بر وزن رد ، بعل
بر وزن لعل ، منت ، عزی ، سعد ، سواع ، یغوث ، یعوق ، که تقریباً کلیه قبیل
عرب در زمان جاهلیت آنها را می پرستیدند و قربانی می دادند .
علاوه بر بتهای مذکور صدها بت دیگر هم
مورد ستایش و نیایش بود که ذکر اسامی آنها از حوصله و بحث این مقاله خارج
است . اما جالب ترین بت پرستی ها که مورد بحث ما می باشد بت پرستی طایفه
حنیفه بوده است زیرا کار جهل و انحطاط و گمراهی را این طایفه به جایی
رسانیده بودند که بت معبود خویش را از آرد و خرما می ساختند و آن را می
پرستیدند . در یکی از سال های مجاعه و قحطی که شدت گرسنگی به حد نهایت
رسیده بود افراد قبیله حنیفه آن خدای خرمایی را بین خود قسمت کردند و
خوردند !!
پس از این واقعه در میان سایر قبایل عرب
اصطلاح کل ربه زمن المجاعة رواج یافت و با تحریف و تصرفی که در این اصطلاح
به عمل آمد عبارت فارسی هم خدا را می خواهد هم خرما را در میان ایرانیان به
صورت ضرب المثل درآمد.